- паймоншикан
- [پيمان شکن]аҳдшикан, сартобанда аз қавлу қарор
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
паймоншиканӣ — [پيمان شکني] вафо накардан ба аҳду қарори худ; аҳдшиканӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
аҳдшикан — [عهدشکن] он ки аз аҳд рӯй тофтааст, он ки ба қавлу паймон вафо накардааст, паймоншикан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадаҳд — [بدعهد] паймоншикан, аҳдшикан, ба қавли худ ноустувор; ваъдахилоф … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бадаҳдӣ — [بدعهدي] бадаҳд будан; паймоншиканӣ, аҳдшиканӣ, бевафоӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бевафо — [بي وفا] он ки ба қавлу ваъдаи худ устувор нест, он ки дар дӯстӣ содиқ нест, аҳдшикан, паймоншикан: ёри бевафо, дунёи бевафо, фалаки бевафо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ғаддор — [غدار] а 1. ниҳоят ғадркунанда, бевафо, паймоншикан, хиёнаткор 2. маккор, ҳилагар: дузди ғаддор, душмани ғаддор … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
паймонгусил — [پيمان گسل] ниг. паймоншикан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
сустаҳд — [سست عهد] он ки дар қавли худ устувор ва пойдор нест; паймоншикан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
шикан — I [شکن] 1. асоси замони ҳозира аз феъли шикастан 2. ҷузъи пасини калимаҳои мураккаб ба маънои шикананда: яхшикан, аҳдшикан, паймоншикан II [شکن] печу хами зулф … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ